บทที่ 50 บทที่ 50 The End

ซ่งเว่ยรู้สึกถึงไอเย็นบริเวณหน้าผากของตน ความร้อนในกายของเขาหายไปจนหมดสิ้น ในห้วงความฝัน ราวกับว่าเขาได้ยินเสียงเอ่ยเรียกชื่อของตน เป็นเสียงของฟางซูลี่ไม่ผิดแน่

"ฝ่าบาท ทรงฟื้นแล้วหรือเพคะ"

ซ่งเว่ยค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาช้า ๆ เมื่อได้มองเห็นสตรีตรงหน้าที่มีแววตางดงามกระจ่างใส รอยยิ้มราวกับดวงอาทิ...